ezteigile
ezteile (A),
eztaigile.
Organizador, anfitrión de una boda.
"El convidante a una boda"
A, que cita el ej. de Mb.
Sartzen da gero errege ezteilea, ezteietakoak zer eran an arkitzen ziran ekustera.
Mb OtGai III 296.
Eztai-gilleari itza emanda esan zion: bazkari edo afari bat ematen dezunean [...].
Lard 416.