Faraon
Farao,
faraoi,
Paraon,
Parao.
Faraón.
Tr. La forma faraon (al Norte escrito Ph-), es de uso general. Aparece normalmente escrito con mayúscula y declinado como nombre propio (sólo hallamos algún ej. moderno de faraoia det., en BiblE). Leiçarraga usa siempre Farao <Ph->. En fray Bartolomé hay Paraon (Ic II 180) y Faraon .
Egipteko rege Faraoren suiekzionean.
Lç
Adv
** 1v (v. tbn. errege Faraon en Ax 26 (V 15), ES 155, Mb IArg I 118).
Trabailla arazitzen zituen Faraonek bere azpiko iende hek.
Ax 26 (V 15).
Zuri eta niri gertha dakigun Faraon erregeari bezala.
Tt Onsa 32 (v. tbn. faraon errege en Mb IArg I 391, fB Ic I 51).
Faraon-petik israeldarrak ateratzeko.
Mb IArg I 119.
Faraon gogorraren aginduaren azpitik urten.
Añ
LoraS
11.
Faraonez baino beldurtiago zirela Jainkoaz.
Lg I 112.
Ejiptoko seme zarren Faraon-enetik beenekoenerañoko guziak ilko dira.
Lard 71.
Esaten zien Faraonek bere mendeko jentiai.
Ag Serm 145.
Gero bertze Faraon bat jarri zen errege.
CatJauf 26.
Parao-k, berriz, bere erri osoari agindu au egin zion.
Ol Ex 1, 22 (Urt, Dv, Ur, Ker, Bibl Faraonek, BiblE faraoiak).
Mintzaira jakintzariek ezagutzen dituzte orain Faraonen [pl.?] mintzaira hotsak.
Mde Pr 345.
v. tbn. EZ Man I 104. SP Phil 430. Egiat 271. Brtc 267. Ub 23. JesBih 461. AB AmaE 62. Zerb IxtS 35. Vill Jaink 111.