fasxatu.
Enfadar(se), encolerizar(se), disgustarse.
Cf. 1 faxeria
; v. fatigatu.
Eta hori enzunik hamarrak has zitezen fasxatzen Iakesez eta Ioanesez.
"Se courroucer"
.
Lç Mc 10, 41.
Eta hura fasxaturik hitz hunez, ioan zedin tristerik.
Ib. 10,22.
Eta hori ikhus zezanean Iesusek, fasxa zedin eta erran ziezén.
Ib. 10,14.
Cansarse, hartarse.
Traballa zazu faxatu gabe.
"Sans vous fâcher"
.
Volt 270.
(Trans.).Molestar.
Utzazue hori, zergatik fasxatzen duzue?
"
Lui donnez-vous fâcherie"
.
Lç Mc 14, 6 (Dv egiten diozue damurik
).
Alhargunak fasxatzen zuen iujea.
Lç Lc 18, tí.