fatigatu
(-du Lcc).
Fatigar(se); molestar.
Hire alabá hil duk, zergatik fatigatzen duk majistrua?
"Travailles"
.
Lç Mc 5, 35.
Zergatik fatigatzen duzue emazte haur? ezen obra on bat enegana obratu du?
"Donnez-vous fâcherie"
.
Lç Mt 26, 10 (cf. Lç Mc 14, 6, s.v. fasxatu).
Zatozte enegana fatigatuak eta kargatuak zareten guziák.
Ib. 11,28.
Jan baga fatigadurik.
Lazarraga B16, 1200v.
Urte bat eta bi, bost eta amar / kastadu egian desditxaduak, / beti bere minaz fatigaduak.
Ib. B3, 1154r.
Aparta lezan [...] akulu gaixto hura, zoiñek xoflestatzen eta fatigatzen bainundian.
Tt Arima 39.
Fatigatürik beikira / gitian repausa.
Xarlem 474.