firi-firi
1.
(
V-gip ap. Elexp Berg
),
firik-firik.
Suave.
Beste batzuek zioten / errametatik kantatzen, / beste askok egarria / bere urakiñ kentzen; / aize firi-firi ots ta / lorien lurriñ artetik.
AB AmaE 394.
Agertu zan aixetxu firi-firi gozatsu samur-samur bat.
EEs 1922, 149.
(Uso adv.).
"
Oiñ sargori dago baiña goizian haizia firi-firi zebillen
"
Elexp Berg.
"
Asten bada elur erortzen firi-firi
"
ZarHizt.
Bere oñak lurretik jaso ziran eta asi zan firi-firi igotzen gora ta gora.
Inza Azalp 78.
Ego aldeko aize gorria / firik-firik eta legun, / irrixtuetan bultza egiñaz.
Bertsol 32, 202.
2.
Axe otzepela bigunki yabik / firi-firi gozuagaz.
EEs 1925, 107 (DRA traduce "rumor, airecillo").