gaineandu
1.
(SP).
Engreírse.
"
Nehor gaineantzen bada, si quis extollitur [el verbo no se lee bien: damos la versión de la Vulgata]"
SP, que cita a Lç.
Ezen sufritzen duzue [...] baldin nehor gaineanzen bada.
"Si aucun s'élève sur vous"
.
Lç 2 Cor 11, 20 (He nausitu
).
2.
Pender (sobre), cernerse.
Sua bizturik rezebi genzaten gu guziak, gaineanzen zaikun uriagatik eta hotzagatik.
"Pour la pluie qui nous pressait"
.
Lç Act 28, 2 (Dv uri dixiduak baitziren).