jipoitu
jipondu,
jipoatu,
jiponatu.
Zurrar, golpear; castigar.
Akulluarekin galanki jiponaturik.
Izt D 181.
Jipoitu ninduten, eta miñik artu ez noan.
BPrad EEs
1915, 146.
Txakur amorratua bezela jipoituko zukean.
TAg Uzt 163.
Zigortze Legediak erri-idazkiei buruzko gezurrak zigortzeko izendatuak dauzkan zigorren bidez jipoatuak izango lirake.
EAEg 5-11-1936, 220.
Aitak semea jipontzen duanean.
EWgutAr 13-6-1958 (ap. DRA
).
Itzegiten arrapatu zituztenen batzuk ederki jipoatu zituztela.
AZink 93.
Jipoitutako txakurra berriz nagusiarengana buru-makur joan oi dan bezela.
Zendoia 229.
En DFrec hay 6 ejs. de jipoitu.