jujari
(Foix ap. Lh., T-L)
Juez; juez. árbitro de una competición. "Juge" Lh. v. 1 juje.
Aphezak beiküntian gero hen [khantoren] jüjari.
Etch 458.
Jujari bat plazaren erdirat jinik.
JE Bur 26.
Ameka bide dira / Obra horren iuiari.
LuzKant 83.
Ea pilota partidetan behar litaken jokozain bat, ala orai artinoko juje edo jujariak aski diren.
Herr 1-11-1956, 3.
Berdin [bertsolari] xapelketez, bada nun zer irakurri [...] jujarien eginbideak eta oro.
Lf ELit 348.
Sei jujarik erabaki dute segur hartze zuela "dotor" titulua.
Ib. 169.
Gure lantxoen jujari.
Xa Odol 26.
Gure herritarrak izanen ginituela jujari eta epaile zorrotzenak.
Larre ArtzainE 196.