lela
1.
(V ap. A
; Lar, Añ (G, AN), Izt 63v, H (V, G), Lh).
Insípido, insulso, soso.
"
Zelan jan daikezue onen lela dagoan gauzea? ¿Cómo podéis comer cosa tan insípida?"
A.
"
Lelago (V, ...), más insípido"
Ib.
Gaurko egunean ezda bada irteten anziñako dantza lela pisu aietara.
Izt D 26.
[Artoa] guztiz lela eta txit pisua dala, indarrik ez debala, abereen janaria dala.
Izt C 28.
2.
(V-gip; Lar, Añ, H, Bera)
Ref.:
Etxba Eib (lelia);
Elexp Berg (lelo)
.
"Camueso, insensato, simple"
Lar.
"Lelo, fatuo"
Lar, Añ.
"Chocho. Atso lela, vieja chocha"
Bera.
"
Lelia, adj. boba. Lelia califica a la hembra, lelua al varón, y así todos los derivados. Zegozer zalakuan zan a lelia, se creía algo aquella boba"
Etxba Eib.
v. 2 lelo, 1 lele, lelantoni.
[Unamunori] geiegizkotzat joko dizkiozu agiz zenbait ateraldi; baña, ziur egon, lelatzat sekula ez.
SMitx Unam 17.
3.
(Sust.).
"Insipidez"
Lar.
"Insípido, insipidez"
Añ.