lobel
lobel (Bera). Neol. creado por AG en 1897, de lau 'plano' o lautu 'aplanar(se)' y -bere.
Líquido, fluido. "Lobel edo likido, líquido" Bera. Cf. A DBols s.v. líquido: "Hubo necesidad de otro vocablo para denotar el concepto de 'líquido'. Creó, al efecto Arana Goiri el ingenioso neol. lobel de lau 'plano' + bera 'propenso'; pero como lobel indica más propiamente 'lo sólido' de lo 'detenido' + bera, bel, me atrevo a proponer por 'líquido' el neol. inoski".
Eldu zan lobel edo likido ederdun alabastro edo kelagar-ontzi bat nenkarran emakume bat. AG 1468. Onek lobel au nire gorputzan jarijotia, neu obiratu edo lurraltzeko egin dau. Ib. 1468. Naiz ta soin aietakoren bat lobela baño astunago izan. "Fluido". Zink Crit 19. Berez eziña da [...] soin bat ondokoitasun gutxigoko lobelean bulunbatu ta ez ondoratzia. "Fluido". Ib. 18. Alako otz mallak lobelak leitzen dituala. "Líquidos". Ib. 35. Lobelen aztuntasuna. GJaur Pisia 92. Eterra lobela da, margogea. GJaur Kimia 221. Alako otz mallak lobelak leitzen dituala. Zubill 88.
LOBEL-ABELTXO.
"Infusoire" T-L.
Zomorro edo koko orreik baño txikijaguak, be, bixi ziran: lobel-abeltxuak.
(infusorios).
ZA Euzk
1929, 95.
LOBEL-NEURKIN.
Recipiente para medir líquidos.
Iñon diran ontzi ta tresnak agertu ziran leize-zuluetako karraxkoen gisara: abats, erratillo, tutuxkak, azta ta lobel-neurkiñak, katilloak.
Anab Usauri 104.