longaina
1.
(
-iña V-arr-oroz-gip, B, Ae, Sal, R),
longain ( VocB
, T-L),
longeina,
longarina
Ref.:
A;
A Apend;
Iz
ArOñ
.
Capa, capote, chaqueta grande.
"Levitón, capote. En R-uzt llaman así a un capote de respeto que gastan los solteros para asistir a la iglesia, a bodas"
A.
"Especie de capa (Ae). De origen erdérico, según Arana-Goiri"
A Apend.
"Redingote"
VocB
.
"Poncho"
T-L.
"
Longáiña bat, chaqueta larga, levitón"
Iz
ArOñ
.
Cf. Humb RIEV 1924, 289: "El lugar de la manta o casaca lo sustituye la longarina, una amplia chaqueta con largos faldones y mangas". Cf. VocNav s.v. longáina y longarina.
Gogoan daukazute zuen gozotasuna, ikasteak oso amaitzean [...] legegizonen longaña jastean?
Ag G 334.
[Apaizak] Eliz-biretan euritako deritzan longaina erabiltzen du "pluvialis".
Or MB 27.
Senarrari esku-erakutsi ximena igortzen dio: erensugearen odoletan uieldutako longaiña, alegia. Longain orren bidez auxe iritxi nai du [...].
Zait EG
1957 (7-8), 12.
Sem-ek eta Yapet-ek longain bat artu ta bien bizkarretan ipiñirik, [...] aitaren larrugorria estali zuten.
Ol Gen 9, 23 (Urt, Dv, Ur kapa, Ker jantzi, BiblE soingaineko).
Otordua azkarki egin nun eta longaiñan (capote) murgildurik Azpillagako sutegira jo nizun.
Etxde Itxas 122.
Gero etziten gintzan etzontzian longeinarekin tapatrik.
ZMoso 36.
2.
"(V-och), sombrero de ala levantada por detrás, llamado por algunos sombrero Arratiano"
A.