lurringai
1.
lurrinkai (
Lar→H,
A (que cita a Lard)),
lurrunkai (
Lar),
lurrungei.
"Perfume, la materia"
Lar.
"Hierba aromática"
A.
Lurrinkaiak edo usanbelarrak erretzeko aldarea.
Lard 82.
Lurrin gaien aldareak.
Ur Ex 30, 27 (Dv baltsamu, Ol lurrin, Ker intzentzu, Bibl isentsu, BiblE intsentsu).
Ekarrizuez al dituzuen / lurrungei usaintzuenak.
AB AmaE 120.
Gezurrezko jainkoak agurtu eta oiei lurrinkai ta emakiyak eskañitakoak.
J.M. Tolosa EEs
1913, 179.
Nardozko lurrinkai eta bestetariko edari eder-gozuak gordeten dittubezan ontzijetarikua.
Otx 55.
Kanelaren eta lurrinkaien artean.
Or Aitork 42.
Aigitorako lurringai, lerdo ta ladana gameluetan zekartela.
Ol Gen 37, 25 (Urt drogak, Ur usaigozoak, Dv baltsamuak, Ker ukendu, BiblE usaingarriak).
Sabatar guriek beren lurringaiak.
Ibiñ
Virgil
70.
v. tbn. Gand Elorri 132.
Perfume (aroma).
Bidian ixuri zenduban lurrinkai gurija.
Laux BBa 54.
Urkiagaren neurtitzak altzotik zintzotasun lurrinkaia zabaltzen dute.
Aitzol (
in
Laux BBa VI
).
[Sutaldetxoa] areto guztia lurrinkai gozotan jarten dauana.
Onaind STeresa 94.
2.
(Lar),
lurrunkai (Lar).
Azufrador, bastidor en el que se tiende la ropa para sahumarla con azufre.
3.
"Cazoleta de perfumes, lurrunkaia
"
Lar.
LURRINGAI-ONTZI
(lurrinkai- H (+ lurrun-)). "Vase à parfums, parfumoir, cassolette" H.