lustre
1.
(
G-azp ap. ZestErret
; Lar,
Añ,
VocBN
,
Gèze),
lustra (
Urt).
Lustre, brillo.
"Colorare, [...] koloratu, tintatu, [...] kolorea,, lustra harrarazi
"
Urt V 378s.
"
Lustre pixkat atea, bereziki oinetakoei, brilo, distira piska bat atera"
ZestErret
.
Anae ta auzoari / galdutea lustrea / ezta gure honrea.
BBizk 34.
Sartu da lustria dariyola ala onlako jaun onen etxian, arro arro.
Iraola 111.
"
Lustreik aldein ez, zerbait egiteagatik inortxori distirarik edo ikusgarritasunik ez zaiola kentzen, ez diola ihes egiten adierazteko. Esamolde honekin norbaiti lan egiteko agintzen zaio, nahiz eta zeharka izan. Hirire lan pixkat itteatik eztik lusterik aldegingo!
"
ZestErret (que da tbn. un ej. de lustreik kendu ez con el mismo sdo.).
2.
(V-gip, G-azp-bet)
Ref.:
Elexp Berg;
ZestErret
.
"Betún para los zapatos. Noiztik etxatsu emon lustreik zapatei?
"
Elexp Berg.
"
Oiñetako hoiek e hartuko lueke lustre pixkat. Noiz garbitu zian azkena?
"
ZestErret.
Naiz txistua ibilli / batzuetan lustre.
Insausti 57.