mantenitu
mantenitu.
Tr. En la tradición meridional se documenta en Ochoa de Arín, Barrutia, Olaechea, Zuzaeta, Lizarraga de Elcano, Moguel, J.J. Moguel y Erkiaga, y al Norte en Leiçarraga y Haramburu. La forma mejor documentada es mantenitu (-du en los vizcaínos Zuzaeta (95), J.J. Moguel y Erkiaga (Arran 138)). Leiçarraga emplea maintenitu (junto a mantenitu).
1.
(-du Lcc),
maintenitu.
Mantener(se), perseverar.
v. mantenatu, mantendu.
Konfesione hunen beraren mantenitzeagatik eta on edukiteagatik.
Lç
Ins
F, 7v.
Prosperitate onetan mainteni zaitzatela.
Ib. A, 4v.
Krist dela salbadorea konfesatzen eta mantenitzen dute.
Lç Act 4, tít.
Pensamentuak leukaela / dolorez manteniturik.
Lazarraga A11, 1179v.
Fedea mantenitzea.
Harb 434.
Nola bada diraute eta iraungo debe gauza kriatu oek guziok [...] ezerezera biurtu bage? --Zerren Jaungoikoak konserbatzen eta mantenitzen dituan.
OA 24.
Inbez sendagálla mantenitzeas birjinidáde preziósoa.
LE Urt (ms.) 14r.
2.
(Foix ap. Lh.).
Mantener(se), alimentar(se).
Pelikanoak amorioz / umeak dagianean, / bere odolaz mantenitzen dau / guztiak azi artean.
Lazarraga A16, 1184v.
Mantenitzeko tripea da gustiz dilijentea.
Acto 244.
Komuniñoak mantenietan dituz geure arimak.
Oe 30.
Nola mantenitzen diren zenbáit emastéki berén eskuetako lan txúrras.
LE Prog 118.
Mantenitu bear det ta janzi nere burua ta etxekoak.
Mg CC 175.
Mantenidu nas bedar ta sustraijakaz.
JJMg BasEsc 242.
Aurren [sic] mantenitzeko zer abantaila!
(S).
A EY IV 42 (en la vers. de ChantP 86 mantenatzeko
).