mantxar
1.
manxar.
Manco.
Hobe da zuretzat bizitzean sar zaitezen manxar edo maingu, ezen ez bi eskuak edo bi zangoak ditutzula etxatua izan zaitezen su eternalerat.
He Mt 18, 8 (Dv esku-motz
).
2.
(Gc ap. A).
Lento.
"Tardío, persona o animal que va siempre en pos de otras, sin poder alcanzarlas"
A.
Joaterakoan baño zabalagoa irudituko zitzaizun itxasoa, aruzkoan baño mantxarragoa zure itxas-ontzia.
EEs 1913, 258.
Pernandok nere ona / ezin eraman txarra... / atzean gelditzeko / ni ez naiz mantxarra.
Muj PAm 55.
3.
"(G-goi), dispuesto"
A.