manukortu
(L, R ap. A
; SP, Lar Sup, Dv, H).
Hacer(se) obediente, manejable.
"
Ezpata manukortzen da maiz erabilliz
"
SP.
"Manualizar"
Lar Sup.
"1.º hacerse obediente; 2.º reducir a alguien a la obediencia"
A.
Zeren behin [semeak] handituz gero, eztitutzu hobekiago manukortuko, eskuperako eta ez plegatuko.
Ax
88 (V 59; reproducido en ES 181).