marmarka
1.
(
V-gip, G-azp-bet, AN-gip),
marmaraka (
B; Lh)
Ref.:
A (marmara);
Iz
ArOñ
;
Gte Erd 225;
ZestErret
.
(Adv.).
Murmurando, cuchicheando; refunfuñando.
"
Marmaraka ari, estar mormojeando"
A (s.v. marmara).
"
Marmarka dao, está refunfuñando"
Iz
ArOñ
.
"
Murmuretan dao (V-arr), [...] marmarka ari da (AN-gip)"
Gte Erd 225.
"Armonian"
ZestErret
.
v. marmarizoka, marmarizka.
Záude marmarká aita etxekoin kontrá.
EvAN Mt 20, 11.
Batu zan erria ta marmarka iarduen guzur-buldeak zirala ta aguzillak berak agertu ebala asarraldian.
Or Tormes 107s.
Yuduak marmarka ari ziran artaz.
Ir YKBiz 219.
Egiñak balio du, ez begi-zearka ta marmarka ibiltzeak.
Munita 64.
Hasi zen laket zitzaion neurtitzaren marmaraka errepikatzen.
Mde Pr 86.
Lilurapen gaiztoai marmarka, ilargiari zinka.
Larrak EG
1958, 294.
Badakizute gau eta egun / marmarka ari zaiola.
Uzt Sas 54.
Beti-ere aopean mar-marka errezuan ari balitz bezela.
"Murmurando"
.
Berron Kijote 55.
Beren artean marmaraka eldu ziran atorradunak, aopean errukitsu mintzatuaz.
Ib. 209.
Jesusek ihardetsi zien: Ez ari marmaka zeuen artean.
BiblE Io 6, 43 (Ol mar-mar, Leon murmurika
).
Zenbat ordu botatzen / dan telefonotan, / gosari-ondotan! / Marmarka txanda artu / eziñik askotan.
Zendoia 108.
Gruñendo (un animal).
Edonor hasi ezkero anaien bat joten, zaunkaka eta marmarka hasten zan berehala [zakurra]
.
Osk Kurl 139.
Murmurando (un arroyo, etc.).
Ibai aundi bat ez dalarik e / ez da iturri xiorra. / Amilka bera marmarka doa / egiñaz bide okerra.
AZink 175.
2.
(Sust.).
Murmullo, cuchicheo, refunfuño.
Emakumei autarki-jartia dala-ta, / egunotan bai-dabil mar-marka galanta.
Enb 145.
Eztautzut esan guzurrik, eztautzut egin okerreko gauzarik, marmarka barik egin dautzut otseintzea.
Larrak EG
1959, 186.