marrailo
marhailo (-aillo Foix, -allo S ap. Lrq
),
maraillo.
Ronco, bronco.
"Enroué"
Foix.
Hartzaren oihua marhaillo da eta mehatxazale.
"Sourde"
.
Arch Gram 19.
Bena ttüttak ezpeitzian erabilten gizuna, Pette etzen khexü hüxtü marhaillo baten baizik ez egin ahal ükheitiaz.
Eskual 14-8-1908, 3.
Jo dü hirur kolpü jakiteko eia marhallo ala errege-xupit zenez [zeñia]
.
Herr 7-3-1957, 3.