mendeka
(Lar, H),
mendika.
Venganza.
v. mendeku.
Ebastia da arren bekhatü mortala, barkhatzen eztena non gaiza ebatsia ezteno ützüli bere lekhiala, berzela dago Jinkoaren mendika egunkal.
Egiat 200.
Zonbat ta zonbat gerthaldi Jinkoaren mendikaz ta bizioen kastigoaz ezteia mündia betherik.
Ib. 201.
Bene-benetan dala bai mendeka osoa Iaungoikoen atsegintasuna.
Ag AL 40.
Mendeka edo benganza bategaitik.
Kortazar Serm 35.
MENDEKA-EGARRI.
Sed de venganza.
Mendeka-egarria zen ote, eta ergelak eskandalizatzeko irrikia?
Mde HaurB 60.