mendekatzaile
(L, BN, S ap. A
; SP (-aille), Dv, H; -alle Lar, Añ (G, AN), H),
mendekatzale (B ap. A
),
bendekatzaile,
mendekazale (S ap. Lrq
).
Vengador.
v. mendekari.
Ezen Iauna gauza hauen guzién mendekazale da.
Lç 1 Thess 4, 6 (He bendekatzaille
).
Galdegitea: (Mendekatzaillari) [...] (Gaizkierrailleari) [...] (Abariziosari).
Gç 166.
Etsaia eta haren mendekatzailea.
Dih MarH 99 (ap. DRA).
Gure merari etzaio deus ahazten, eta mendekazale hütsa da.
ArmUs 1892, 131.
Mendekatzale bat bere burutarik eman da zuzena sustengatu beharrez.
Herr 14-8-1958, 4.