1.
(
V ap. A
; Añ,
Izt 68r,
H).
Sumisión, subordinación, acatamiento.
"Servidumbre"
, "vasallaje", "esclavitud" Añ.
"
Katea ta mendetasun lotsagarria urratzen
"
Izt 68r.
v. menpetasun.
Agintari nagusiari zor deutsazuben mendetasuna.
Mg PAb 210 (v. tbn. en contexto similar AA III 336 mendetasuna zor).
Arrixkubak agintzaritzaan, arrixkubak mendetasunean.
JJMg Mayatz 14.
Eta zazpi urtez mendetasun gogorrean bizi izan ziran.
Lard 126.
Errukiz begiratu eta mendetasun lotsagarri artatik atera zitzala.
Ib. 139.
Biotzeko mendetasun guztiarekin erregutzen dizut.
Ant ZerBid 271s.
Iru itz-eskañiak: biartasuna, mendetasuna ta garbitasuna.
Bv AsL 173.
Ara zergatik gizonak zor dion mendetasun egiazkoa bere [...] Erosle santuari.
Ag Serm 439.
Pobrearen pazienzia eta mendetasuna.
Ezale 1899, 1a.
Eleizeaganako mendetasun errime eta lotsa andikoa izan bear da.
Itz Azald 54.
Jaungoikoari emoten deutsagu begirauneko eta mendetasuneko kultu osoa.
Ib. 73.
Agintzen duten erri-gizonai mendetasuna gorde ta esana egiteko.
Munita 31.
Mendetasun ezin-eramanak borrokara daramatza.
MEIG I 176.
v. tbn. JArt Y 1933, 326. Lek SClar 139.
(Con -zko, adnom.).
Garbitasunezko eskeintzai mendetasunezko edo obedientzikoa ezartzea.
Manzi GPatroi 167.