merezient
(SP).
Merecedor, digno.
v. merezidun.
Merezient eta digne garatekeien bezala zuen konpañiara heltzeko.
Mat 306.
Orduan etzara iaten duzun ogiaren ere merezient.
Ax 567 (V 363).
Estimatzen baitira sekulako biziaz gozatzeko gai eta merezient.
SP Imit III 55, 4 (Ch merezitzen dute bizitze eternala).
[Jesus] gloria handiago baten merezient idukia izan da Moises baiño.
He He 3, 3 (Dv merezdun
).