miaztatu
miestatu (-au V-gip ap. Etxba Eib
).
Lamer.
"
Katu-emiak miestatuaz garbittu eta apaintzen dittu bere umiak
"
Etxba Eib.
v. miazkatu, miaztu.
Niri lukainka-usain goxua barruan sartu yatan, usaiña bakarra miaztauko ba neban bere.
"Gozar"
.
Or Tormes 27.
Miazta zazute ta ikus zein gozo dan Jauna.
Or MB 548.