mikatu
1.
(V, G ap. A
),
miketu.
"Ponerse una gallina enferma de pepita"
A.
2.
"(V-arr), mimar"
A.
3.
(V-gip, G-azp)
Ref.:
Iz UrrAnz,
ArOñ; Elexp Berg; Gte Erd 21.
"Ponerse de muda (las gallinas). Mika dáre, mikatzen (V-gip)"
Iz UrrAnz.
"
Mikáatu, mikáaketan dia, se les caen las plumas a las gallinas y quedan como inútiles. Se curan"
Iz
ArOñ
.
"
Olloa mikauta dago (V-gip, G-azp)"
Gte Erd 21.
Ollasko dotoriaz, / ollanda polita [...]. Miketu baño lenau / ori bai-nekijan / "Andutz" sartuko zana / gure kopradijan.
Enb 199.
4.
"
Mikátuta xaok, se dice de la mujer cuando tiene trastorno"
Iz
ArOñ
.
"Neska bati gaztetasuna joan. Bein berrogei bat urteako emakumia mikatu itten da
"
AntzHizk.
5.
(V-gip),
mikotu (V-gip)
Ref.:
Iz ArOñ; Elexp Berg.
"Quedarse sin gana para nada (la persona)"
Iz
ArOñ
.
"
Txikittan danetik jaten zeban, baiña aspaldixan ziero mikatuta dago
"
Elexp Berg.