mintasun
1.
(
L ap. A
; SP,
Ht VocGr 326,
Lar,
Añ,
H).
"Aigreur, âpreté"
SP.
"Acidez, aspereza, acritud"
A.
Garratztasuna eztitzen, mintasuna gozatzen eta gaitztasuna errazten baiteraue.
Ax 487 (V 314).
Orduan mintasun guziak gozo biurtzen dira.
Gco I 468.
Kontentuz beterikan / gorputza beingoan, / naigabe mintasunik / ez dago gogoan.
Echag 152.
Landareen zaintxoak berez duten mintasuna naikoa da superfosfatoa gordeta zeukaten lur-puskaetatik landareak artzeko.NekIr 33.
2.
(-iñ- V-gip ap. Etxba Eib; Urt I 95, Dv A).
Dolor.
"Effet de la douleur"
Dv.
Denbora aldi batean etzidan eranzun al izan, zeren mintasunak eragotsi zion itz egitea.
"Dolor"
.
Otag EE
1881b, 91.