miraritu
1.
(
V, G ap. A
; Lar,
Añ,
Hb,
H (V, G),
Zam Voc).
Admirarse, maravillarse.
"Arrebatar, embelesar, admirar"
Lar, Añ.
Mirarituten nas, zelan jaaten dozun gustoz.
Zuzaeta 101.
Sartzen dana lorategi baten, mirariturik dago, lora guztiai adi.
Añ
LoraS
16.
Etzaite bada miraritu edo admiradu konfesore eta predikadoriak beti beti badagoz aleginak egiten zubek jausi etzaitezen ekandu onetan.
Astar II 130.
Eta esan eustan aingerubak, zegaitik mirarituten zara?
Ur Apoc 17 (V) 7 (Lç miresten duk, He zare miretsia, Ur (G) miresten zera, Dv harritzen zaitu, Ip lazten zira, BiblE harritzen zara
).
Guztijak mirariturik geldituten dira.
(1866).
BBatzarN
231.
Neska-txiki biak arrituak eta mirarituak geratu ziran.
Arr May 152.
Riktrudis mirarituta legez egoan.
Ag AL 48.
Mirariturik eta arriturik datoz beragaz datozen lagunak.
Zam RIEV
1907, 424.
Alako baten begijai igortzen ekin eutsen, gustiz gelduta (mirarittuta), zer ekusan (ikusten eban) ezekijala.
Altuna 50.
Euzkelerriko edertasunaz mirariturik egozan.
Kk Ab II 185.
v. tbn. VMg 101. Zab EE 1880a, 206. Azc PB 247. Bilbao IpuiB 73.
(Aux. trans.).Asombrar, causar asombro.
Miraritu bear gaituz zelan Jesu Kristok iges egiten eztaben gure Elexeetarik.
Añ
EL1
87.
Miraritu izan nau [...] Bizkaiko itz egiteko era edo armoniak.
Mg CO VII (es cita de Cardaberaz, EBO 13, con miraritu por admiratu del original).
Oiturén garbitasunak [...] miraritzen ditu [...] guztijak.
(1858).
BBatzarN
179.
2.
Admirar.
Atozte, atozte arin, / gauza andi bi / miraritzen: / bakia ta jaietza / Jesusena Belenen.
FrantzesB II 33.
Maria Dontzella guztiz Santeagan miraritu bear doguzan eregitasunak edo doerik lenenenak.
Itz Azald 71.
MIRARITZEKO.
"(No es de) maravillar, no es maravilla, (c.) ezta mirariteko" Añ.
Zuk euskerea ez jakiñagaitik damurik ez izatea, mirarituteko ipuña ezta.
Ag Kr 96.
Askotan esan oi degu, ta egiaz, gure baserritarrak ukulluko beiari txit samur begiratzen diola; baño ezta batere miraritzeko gauza.
Ag G 89.