mokotu
1.
"Acuminare, xorroztu, puntátu, mokótu
"
Urt I 122.
"Acuminatus, xorroxtua, [...] mokotua, mokoturikákoa
"
Urt I 122.
"Rostrado, rostrato [= 'picudo'] mokotua
"
Lar.
2.
Enfadarse, irritarse.
Jauna, nahi duzu egia nik erranik jakin? Hobe da erretor zena den tokian uztea. Ez dakizu zuk azkenekotz arras mokotua ginuela?
Zerb Ipuinak 130.