mona
(AN-gip-egüés-olza)
Ref.:
Bon-Ond 143;
EAEL
437
.
Mona, hembra del mono; mono (de uno u otro sexo).
En AxN se explica tximinoak (464) por monak. Cf. mono.
Azkenean ellegatu zen mona bere humea besoetan, da mona beti itzusia.
FamInst
779.
Monada zer nai du errán? [...] Ori dú mónoak ta mónak imitátzea.
LE (
in
BOEanm 535
).
Intxaur arbolara igon eban / Jatera ale bat moneak.
AB Olerk 394.
Badet nik tximu edo mona bat, galtzerdiyak eta paperezko loriak egiten dakiyena.
Iraola 32.