mono
1.
(V-och, G-azp-nav, AN-gip-5vill-larr-araq-ulz-ilzarb, B, Ae, Sal, R; Lcc)
Ref.:
Bon-Ond 143;
VocPir
369;
EAEL
437
.
Mono.
Cf. 2 mona.
Monada zer nai du errán? Monoen gisará imitátzea berzeék iteunténa.
LE (
in
BOEanm 535
).
Anitz móno ta móna dá gure denborán.
Ib. 535.
2.
(Adj.). Bonito.
Haixia otza eta denbora monua, ixilik egotea obe gu bezelakua.
(V-gip).
EZBB
I 28.