monumentu
1.
monument,
molumentu,
molimentu.
Sepulcro.
Eta monumentak ireki zitezen, eta anhitz Saindu lo zeunzanén gorputzak iaiki zitezen.
"Les momumens"
.
Lç Mt 27, 52 (He thonba, TB, Dv, Ur, Ur (V), Samper hobi, Ip, Leon hil-hobi, Echn, Hual sepultura, Ol, Or, Ker, IBk, IBe hilobi).
Monumentura joan zirian andra santai.
Añ
MisE
26.
Fabrikatan baitzei profeteen sepulturak eta adornatan justuen molumentiuak.
Hual Mt 23, 29.
Aingeruak gira, zerutik eldu gira, orratxaren bila molimentuarendako.
(AN-araq).
A EY IV 274.
2.
+
monumento.
Monumento.
Ematen diote fede aundi bat munduko gausetan oroikarri edo monumento aspaldikoari.
IrunSerm 243.
Arrizko arku eta monumentu batzuk.
Gerrika 248.
Zuengatikan gure eliza / dagolako orren tente, / gutxigorekin monumentua / amaikatxok badaukate, / baiña egizko monumentuak / zuek irurok zerate.
Insausti 336.
Jasoko dion monumentuan.
MIH 401.
.
.
v. tbn. Etxabu Kontu 200. Ayesta 110. En DFrec hay 6 ejs. de monumentu.