mortifikatu
1.
(
Ht VocGr 387,
Lecl,
Gèze).
Mortificar(se).
v. hilduratu.
Baldin Spirituaz gorputzaren egitateak mortifikatzen badituzue.
Lç Rom 8, 13 (He hilldumatu, TB y Bibl hilarazi, Ur illerazi, Dv hil, Ol ito, Ker zapaldu, IBe galerazi).
Hark [penitenziak] gu bekhatu eta bizio orotara mortifikaturik.
Lç
Ins
A, 1v.
Bere baitan osoki mortifikatua oraino ezten gizona.
SP Imit I 6, 1 (Ch mortifikatu; Mst e Ip hil, Ol il-illik, Leon hezi).
Hel eztitakianak barurtzera, arras igaran ditakia mortifikatü gabe?
Bp II 43.
Maitatu behar dugu bizitze mortifikatua.
CatLav 24.
(V 19)
Beren pasio guztietan mortifikatzen diradenak.
Iraz 48.
Zure gutiziak mortifikatu edo itho behar ditutzu.
He Gudu 89.
Bere borondatea guzian ukatu edo mortifikatu.
Cb Just 15.
Barau egin, eta mortifikau geure gorputkak bestetan baño geiago.
Oe 158.
Edolarik mortifika ditezela komulgatze aurrean.
Mg CC 229.
Bere naturaleza behar baitu zebatu ta mortifikatu.
Dh 61.
Zure khorpitza mortifika.
Etch 604.
Gorputza mortifikatuz janean, edanean, solasetan.
Dv LEd 217.
Bi profeta ok mortifikatu zituztelakotz.
Echn Apoc 11, 10 (TB tormentatu, Ur (V) mindu, Ur (G) oñazetu).
Gere aragi lotsagabea nekaerazi edo mortifikatzea.
Arr May 123.
v. tbn. Arg DevB 126. Tt Arima 52. El 93. Lg II 87. LE Prog 124. Brtc 87. CatLan 95. Monho 158. Gco I 444. CatB 78. CatLuz 26. MarIl 86. Jaur 170. CatSal 71. CatR 71. CatS 49. Jnn SBi 62.
(Part. en función de adj.).
(El) que se mortifica.
Saindu mortifikatua.
EZ Man II 172.
Jesus mortifikatu ta mortifikazio zaleari.
Mg CC 229.
Bera guztiz mortifikatua eta baraugillea bazan ere.
Gco II 64.
2.
Debilitarse, quedar como muerto.
Eta bekatuaz mortifikatu ziren obrak, obra nihilduak pizten dira.
Hm 202.
Obra mortifikatiak, opera mortificata, dira grazian eginak, eta gero bekatu mortalaz estekaturik eta enpetxaturik daudianak.
Tt Arima 22.