mur-mur-mur
1.
(Onomat. del murmullo, susurro).
Erraiten dituzu bada mur-mur-mur zure orazioneak goitz arrats?
EskLAlm 1903, 12.
(ap. DRA)
Prai Manuelek zerbait ere mur... mur... mur... aopean esaten zuala.
Urruz Zer 49.
(Onomat. del gruñido).
Etxeko xakurrak [...] [hortzak] erakusten zituen, mur mur mur, kirrika batean.
Barb Sup 101.
2.
(Sust.).
"Susurro; murmullo sordo (BN-baig)"
Satr VocP.