murrutu
1.
(Lar, H),
murratu.
Amurallar.
"Murar"
Lar.
"
Baratze murrutua
"
H.
Ezin kont-al-diña erri murratu ta gaztelu.
Mb IArg I 196.
Erri sendor-murrutu batean.
Ib. 389.
Ejiptoko erri murrutuak.
(1 Mach 1, 20). Ur ( in
BOEg 1575; Dv hazkartu
).
2.
(
Lar,
H).
Amontonar; apelotonarse.
"
Onthasunak onthasunen gain murrutzea, entasser richesses sur richesses. Lastoa murrutzea, mettre de la paille en monceau. [...] Yendeak murrutzen dira, le monde s'assemble en foule"
H.
(Lar, H).
Colmar.
"
Ongi eginez murrutzea, combler de bienfaits"
H.