solastu
1.
(Añ, Izt 39v).
"Enredar, traveseando"
Añ.
"Solazarse, recrearse"
Ib.
Atera eruazan maisubak mutiltxu ikaslak erri aurre edo atarira, olgau zitezan ta solastu toki aisetu edo askatubetan.
Mg PAb 217.
2.
(AN-5vill; H (+ -lh-))
Ref.:
EAEL
288;
Gte Erd 135
.
"Parler, prononcer des paroles, tenir des discours. Ezin solas zitekeien garbiki, zeren mothela zen, il ne pouvait parler clairement, [...]" H. "Orrela (gaizki) solastuten diranen artean arkitzen zeranean, sar-erazo itzatzu, albadezu, beste solaspide batean, aldatu lengo solasa" Ib. (s.v. solastutea). "Gelditu da beingun solastetikan (AN-5vill), elhetik athertu da (BN-lab), [...] beinguan gelditu da solastez (AN-5vill)" Gte Erd 135. "Solastu naizen gizona zure semea bezaiñ altoa ez da" (AN-5vill) EAEL 268. v. solastatu, SOLAS EGIN.
Norberak bere egitekoak egin daizala, bear dana bear dabenaz solastu dedilla.
Añ
GGero
240 (Ax 327 (V 216) solhasta dadilla).
Eztabe andik aurrera len legez alkarregaz ibilli, jan, edan, solastu ta lagundu bear.
Ib. 262.