suhaga
1.
"
Suaga (V-oroz), estaca alrededor de la cual se forma la pira de leña destinada a carbón"
A.
2.
+
subaga.
Cañón.
Gipuzkoako eskutarman suagak (kañoiak) jartzeko eskubidea ez zuan Pernando Vgarrenak eman.
EEs 1926, 94n.
Goiko aldetik asten dira, / asten dira subaga-otsez.
Laux AB 99.
Ori dala ta, ez da gaur edaldi alairik Danemarken izango, suaga aundiak odeiai iragartzen ez diela.
Amez Hamlet 26s.
Tankiak aurretik, su-aga ugari atzetik.
Gerrika 68.
3.
"
Suága bat, palo largo de horno para mover el fuego y la brasa"
Iz ArOñ.
.