sosegugabe
(Urt, VP
86v),
sosegubage (Añ).
Inquieto, intranquilo; inquieto, activo.
"Ambulatrix, ema sosegugabéa
"
Urt II 32.
"Travieso, inquieto"
, "inquieto" Añ.
Zeren behin hidoiztatuz gero, iakin ahal dezakete ezen kaltiar eta sosegu gabe izanen direla.
Ax 362 (V 239).
Begi desonhesta [...] barren gaixtoaren, sosegu gabearen eta desonhestaren mandataria da.
Ib. 393 (V 256).
Konzientzia gaixtoa [...] bethi da gogan behartsu, idurikor, gibel beldurti eta sosegu gabe.
Ib. 448 (V 292).
Orien biziera arrastatu, sosegugabe ta zorigaiztokoak parerik eztu.
Cb Eg III 332.