uxaldi
1.
uxa-aldi.
Acción de ahuyentar, hacer huir.
Santa-kruztarrai uxa-aldia eman zituenean [= zietenean], aien atzetik asi ziran, baño igesi dijoanak oiñak arin.
Or SCruz 71.
(V ap. A
; Izt 18r).
"
Uxaldia, de uxatu o uxaldu, ahuyentar: llamarada o ... alegrón que da el fuego que hace apartar a los circunstantes"
msOch
7
(→)
A.
2.
Desaire, desprecio.
Ez zan oztu, ala ere, Yauberengan Manaseren uxaldiak Yudaren aurka piztu zioten aserre goria.
"Propter irritationes, quibus provocaverat eum Manases"
.
Ol 4 Reg 23, 26 (BiblE Manasesek egin zizkion irain izugarriak zirela eta
).