substantibo
1.
(Sust.).
Nombre sustantivo.
Hobe lizate benturaz indarrari, substantiboak inhardets dezan berzeari.
Saug 1n.
Bi gisetarakoa [da izena], substantiboa eta adejtiboa.
ES 360.
Substantibo edo berez bakarrik esaten dan izena.
Cb EBO 37.
En DFrec hay 2 ejs. de sustantibo y 1 de substantibo.
2.
sustantibo .
(Adj.).
Intransitivo.
Behinere ezin junta diteke berbo sustantibo singularrekoarekin.
ES 89.
Lehena zerbitzatzen da berbo sustantibo Naiz, Nago, Nabila, eta haukin konjugatzen diren berbo guztiekin.
Ib. 88.