supe
1.
(En casos locales de decl. sing.).
Interior del fuego.
Eta ni sofritzen bainatza / errerik hemen supean!
Gç 157.
Aterarik su-petik.
Monho 128.
Gero eternitate guzian supean ehortzia egotekotan.
Dh 201.
Tormentetan, supean, ifernuan.
CantIzp (1829) 30 (ap. DRA
).
Eta su pean ito orduko lehengo Euskal-Herria.
Iratz 46.
Baten ogena dala-ta, sendirik zuzenenetako bat supean kiskaltzea.
Etxde JJ 213.
(En pl.).
Bethi suak berreturen / Supetan bizitzekotz.
Gç 167.
Orok badakigu Xalbat argizaia baiño bigungarriago zela maitakerizko supean.Etxde JJ 207.
2.
Fuego de la batalla.
Itsasoan bezala zare leihorrean, / supean seinalatzen premia denean.
Lg ( in
Iraultza 22
).
3.
Espacio situado bajo las brasas.
"
Supéeko artua, se ponía de noche bajo la ceniza y se sacaba a la mañana siguiente"
Iz ArOñ.
.
4.
(L-ain ap. A
).
"Hogar, fogón"
A.
5.
"(B), rescoldo"
A.