supita
1.
(A, que cita RS
).
Refrán.
Anbiolako supitak, egiak.
"Refranes del tiempo pasado, verdades"
.
RS
32.
Dindika murkoa betatu doa, "anbiolako supitak" dioenez.
MEIG IV 98.
2.
(
Lar→H,
Izt 26r).
Ira, cólera, rabia.
"Cólera"
, "coraje", "saña" Lar.
Zeñaen aurpegietan irakortzen dan tristura baña ere geiago supita.
"Cólera"
.
Otag EE
1881b, 58.
Biztanle onraduen supitaren bildur da.
Ib. 112.
(
VocCB
Dv).
"Coraje, valor, aliento, brío"
VocCB (s.v. korajia; cf.
supra "coraje" en Larramendi).
Belak luzaturik jarri ziran igesbidean, zeintzubei supita bizian jarraitu zitzaien.
Izt C 440.
Egiputzuaren arma ederrari / eztago beiratu baizik, / Nafarru ortan supita aundiz / dira oiek irabazik.
RAzk Auspoa
7, 83.
2.
"Tizón"
Lar Sup.
.