surtsa
(BN-ad-lab, S),
surza
Ref.:
Gte Erd;
EAEL
384
.
Fuente, manantial; origen.
"
Sursak partitu dira (S)"
Gte Erd 227 (junto a urarre, uhar, ur loi, etc., de otras zonas).
Ez dute berze ethorkirik ez surtsarik gure ganako amodio propiala baizen.
He Phil 239 (SP ithurburu).
Zeren hura baita edertasun kreatu guzien surtsa eta ithurburua.
He Gudu 131.
Jaunak üngürü hiria / behar dügü zerratü, / eta huren sursak oro, / berhala lakedükak oro, muztü.
Xarlem 591.
Idekiz miserikordiaren surtsean iheslekhu segur bat.
JesBih 442.
Huntarzün ororen surza.
UskLiB 109.
Bigarren aflikzionezko surtsa zen Eskritura sainduaren jakitatea.
Jaur 360.