suspenditu
1.
Suspender(se).
Zuzen zibil hura eta proprietatia suspenditzen direla eta zuzen naturalak, ius naturale, eramaiten diala abantailla.
Tt Arima 97.
Zure jüjamentia / izan dadin süspenditu, / idolen ordari Jesüs / behar düzü adoratü.
Xarlem 687.
Suspenditu dezula suskripzioa.
CartAnd
389.
En DFrec hay 12 ejs.
2.
Suspender (un examen, una asignatura, un curso...).
Irugarrengoa suspenditu Garagarrillean, eta Agorrean aprobatu zuan.
JAzpiroz 218.
Lenengo arrankian ei zan suspenditzeko arriskurik aundiena.
Gerrika 163.