tailatu
1.
(T-L; thaill- Urt II 390).
Tallar; cortar.
"Sculpter"
T-L.
Entradako markak hartuko tutzu buru zuri bat zeiña baita taillatua eskallerak bezala.
INav 58.
Obiaren aurre-aldean ederkitxo tallatua, kantziller jaunaren illeta dago.
Lek SClar 133.
Maxela harrigari batzutan ikusi tugu mahaña bezain zabalko alhorrak, eskelerka-eskelerka mendiaren zolatik eta gañila tallaturik.
Herr 12-6-1958, 4.
2.
Tallar, medir la talla.
Soldaduskara joateko tallatzea ere or nengoala izan zan.
Albeniz 48.