tank
1.
(Estar, etc.) quieto, fijo en el sitio.
Tank, hortan gelditu naiz; eta igorri dut ni baino goragokoari erraitera zer atekan nintzen.
HU Zez 136.
Eta tank hantxe badago, lurrean itzatu baliozkate bezala zangoak.
Zerb Ipuinak 285.
2.
tanko (L, BN, S ap. Lh
).
Puntualmente, en el momento.
"Exactement. Hiru orenetan han zen tanko, il était là à trois heures sonnantes"
Lh.
Erran eguneko, seiak eta erdietan tank, hantxet zen Piarres.
Barb Sup 45.
Mende baten buruan tanko han zuen berriz herioa.
Leon GAlm
1957, 17.
Galde egin hura, sos bat jalgi gabe, tanko pagatuko dute.
SoEg Herr
15-5-1958, 1.
3.
(L-ain, B ap. A
; A Apend).
"Onomat. del ajuste de un objeto en un recipiente"
A.
"Encaje, ajustamiento"
A Apend.
.
TANKEAN (L-ain, B ap. A, s.v. tank
),
TANKAN (B ap. A).
"Ajustado, apretado. Orga-zirrika, arrartean, tankan sarturik gelditu zaiku, la rueda del carro de bueyes, atascándose entre piedras, se nos ha quedado allí" A. "Tankean, estar sumamente ajustado" Ib.
TANK ETA TINK.
Con exactitud.
Kolonela heldu da tink eta tank [...] ukaireko muntra erakutsiz, bere azpikoeri zer egin, tank eta tink, minutaz minuta, baitaiote manatu.
SoEg Herr
15-7-1965, 1.
TTANK,
TTANKO
(Formas con palat. expr.). Puntualmente, en el momento.
Girixtino izaiteko aski balitz ortziraletan mehe egitea eta aphez-pagaren ttanko pagatzea.
Charritton Gazte
1958 (6), 2.
Abila zen eiki delako azeri zaharra; / Biltzar hartan ez baitzen haatik abil bakarra, / Hura ixildu orduko, / Bertze bat xutitu ttanko
.
Leon GH
1960, 123.