tarraz
(V-arr-oroz ap. A),
tarras (V-gip ap. Iz
ArOñ
).
A rastras, arrastrando.
"Arrastrando. Tarraz dabil, anda a rastras"
A.
"A rastras"
Iz ArOñ. "Tárras ekarri, traer a rastras" Ib. v. tatarrez.
.
Arka barruan gari-ondakiñak egozan, eta katuak gaztaiari agiñekaz eldu ta zatiya kentzeko tarraz erabilten ebanian batetik bestera.
Kk Ab II 88s.
Kepander-ek [eskatu dau] "autokamion" bat, baña berez ibilten danetaikua, ez sokiaz lotute tarraz eruan biar ixaten dana.
Ib. 37.
Judas, or soruan dabiltzan atso agurak eruan inpernura tarras.
(V-gip).
Gand Eusk
1956, 230.
Gu geu zamage arinduta eriotzarantza tarraz goazan artean.
Larrak EG
1958, 266.
Lastoz erreta gero / sartzeko gelara / bai ate estu ortan / kabitutzen bada: / trabes ezin igaro / iñundik iñora: / tarras eraman gendun / lau ankakin gora.
And AUzta 122.
Goiz baten erdi tarraz / eldu zan etxera.
And Auspoa
52-53, 41.
Eltzen dautsat eskumako baztarrari [...], eta berrogetamar metro edo geiago tarraz. Alako lata zar otsik!
Gerrika 169.
TARRAZEAN.
a)
(V-gip-al ap. A; -sian V-gip ap. Elexp Berg). "A rastras" A. "Ez ekarri tarrasian maixa" Elexp Berg. "Tarrasian etara giñuan tabernatik" Ib.
Gogoratu uneko, bagera, bultzian gure buruak arkitzen ditugu, berorrek tarrazian bagaramazkila, ustekabean aurrera bagoazela.
EG 1957 (3-4), 110.
b)
"(V-gip-al), (jugar) a resbalar" A.