tartain
1.
(V-m ap. A
).
Saltarín, vivo.
"Saltarín, por ej., la pelota, goma, una nuez dura, la agalla de robles"
A.
"
Tartaiña, esaten da pospolin nai intxaur nai pelota bizi edo saltokariagatik"
A Ezale
1897, 167b.
Kuku-balea lakoxe tartain tartaine nintzen.
A BGuzur 123.
2.
"(V-m), no sonoro, apagado de sonido"
A.
v. tartailu.
3.
"(V-m), presumido, vano"
A.