tenka
1.
tenga.
Tirando de.
v. tenkaka.
Indianoa, bekokia zimur zimur eginda, ezpanetako bizarrari tenga gelditu jakon, begira begira.
Ag Kr 148.
Bertoldinek gona mendeletik elduta tenka barregarri erabillela ikusirik.
Otx 149.
Esan zure emaztiari ez iñongo andra garauri gonetatik eldu ta tenka dandarrez erabiltteko.
Ib. 150.
Txarto ekusan andreak bere buruba mutil kankallu arek tenka tutarrez lurrera bota-agiñian eta dandarrez erabilli-zorijan.
Ib. 148.
2.
Aspirando (para que tire la pipa).
Barriro ia amatau jakon pipeari tenga asten zala.
Ag Kr 22.
3.
teinka.
(Adj., uso predicativo). (Estar, etc.) estirado, tenso. v. tenk.
Aize-zapiya teinka jarrita.
EA EEs
1916, 41.
TENKA ETA TENKA.
Tirando de.
Tosta gañean jarririk eta lepoa nun ipiñi eztaukiela igaro bear izaten ditue ordu aspergarriak, erramuari tenga ta tenga.
Ag Kr 144.
TENKA ETA TENKA EGIN.
Aspirar (para que tire la pipa o el cigarro).
Iñoiz erabilli izan dau ke ugariago, bedar orreri tenga ta tenga egiñaz, aspaldion baiño.
Erkiag BatB 125.
TENKA-TENKA.
a)
Tirando de.
Ikusi eikezu egun-sentia, itxaso barrutik eguzkia tenka tenka geldi geldi ekarriaz.
A Txirrist 251.
b)
Aspirando (para hacer que tire la pipa).
Pipeari tenga tenga obeto biztuten da ke batzuk botaten egoan bitartean.
Ag Kr 22.