tenkor
1.
(
V-ger ap. A
).
"Firme"
A.
Iñungo aize bolarak ere eztizkio ostoak erauzten; lorea ere tenkorra du.
"Tenax"
.
Ibiñ
Virgil
85.
Constante.
Adiskide sendo, iraukor eta tenkorrak autetsi bear dira.
Amez EG
1952 (7-8), 16.
Compacto.
Eskuz irauli [soroa] ta kare-arri tenkorrarekin gogortu belarrik erne eztedin.
Ibiñ
Virgil
73.
Ondoren ezko tenkorra edatzen dutelarik goitik beera.
Ib. 110.
Ezko berria antzetsuki moldatzen eta ezti tenkorra oretzen.
'Mella tenacia'
.
Ib. 108.
2.
(
AN ap. A Morf
),
tankur (
AN-larr ap. Inza
).
"Terco"
A Morf 210.
"
Tankurre, temoso (AN-larr)"
Inza RIEV
1928, 154.
(Uso predicativo).
Zerua tenkor dago biurturik arri.
"Sigue seco"
.
Or Eus 247.
Oker dakina tenkor aitor badeza.
"Pertinacius"
.
Or Aitork 108.
Zutarrak gaituzu gero, Erretore jaun, ari gaituzu gerau ere [...] tenkor asko il edo bizi.
SMitx Unam 23.
3.
"Sensible (AN-araq)"
Inza RIEV
1928, 154.
4.
(AN-larr ap. Asp Leiz2
),
tankur. (Sust.).
"Murria"
Asp Leiz2. v. tarranta
(3).
.
Tankurre etzaio oraindik joan.
(AN-larr)
'¡Qué murria tiene!'
.
Inza Eusk
1928, 268.