tenperatu
1.
(Part. en función de adj.).
(El) que tiene templanza.
v. tenplatu.
Saindu tenperatua, ardiats diezadazu tenperanziaren berthutea.
EZ Man II 171.
2.
Templado, ni demasiado frío ni demasiado caliente.
Adimendu eder baten izateko eztela halakorik nola gorphutz tenperatua edo trenpu onetakoa.
ES 121.