tragiko
trajiku.
Trágico.
Heriotze trajiko baten seiñalea.
(1795).
BertsZB
160.
Benetakoa balitz, izan diteken trajikoena izango litzake, seaska-aurrean kantatzeko.
Lek SClar 137.
Etsipen au, bizitzearekiko sentimendu trajiku au, zenbait gizasemek nabarmenki soma izan dute berenbaitan.
SMitx Unam 47.
En DFrec hay 5 ejs. de tragiko.